Inleiden, wat houdt dat precies in? Wanneer wordt een inleiding ingezet en wat zijn de voordelen en nadelen van inleiden?
Inleiden...
Het inleiden van een bevalling betekent dat een bevalling opgewekt gaat worden daar waar het lichaam dit nog niet zelf doet. Inleiden kan op verschillende manieren gebeuren. De meest bekende vorm is inleiden met een infuus waar oxytocine in zit. Maar er zijn meerdere mogelijkheden.
We hebben in een thuissetting de optie om te strippen en/of de vliezen te breken.
In het ziekenhuis kun je inleiden met een ballon, medicatie en/of een infuus met oxytocine.
We zetten alles op een rijtje maar beginnen eerst met het allerbelangrijkste onderdeel namelijk “rijpen”.
In een thuissetting zijn er de volgende opties:
Rijpen:
Je baarmoedermond is gedurende de zwangerschap een goede, stevige, weg gekantelde en gesloten poort! Zo beschermt de baarmoedermond alles wat zich in de baarmoeder bevindt. Invloeden van buitenaf, zoals bacteriën, worden tegengehouden. Deze stevige poort laat zich niet zomaar openen. Daar moet eerst een proces van rijpen aan te pas komen.
Onder rijpen verstaan we het zacht worden, verstrijken en naar voren kantelen van de baarmoedermond. Vaak zal bij dit proces de baarmoedermond zich wat openen. Dit openen noemen we ontsluiting en ontsluiting geven we aan in centimeters. Vrouwen kunnen aan het einde van hun zwangerschap dus al een beetje ontsluiting hebben zonder dat ze aan het bevallen zijn. Dit is dan onderdeel van het rijpingsproces.
Strippen:
Strippen houdt in dat de baarmoedermond gemasseerd wordt middels een inwendig onderzoek. Hierbij worden de vliezen een beetje losgewoeld van de baarmoedermond. Dit is nog niet het breken van de vliezen. Bij dit masseren en loswoelen kunnen er hormonen vrijkomen die de weeën opgang kunnen brengen. Strippen kan alleen als de baarmoedermond al enigszins rijp is en in ieder geval wat ontsluiting vertoont. Het werkt niet altijd, soms komen de weeën niet op gang maar wordt de baarmoedermond wel rijper. Strippen kun je nog een keer herhalen maar de eerste keer is wel de meest effectieve. Daarom is het belangrijk om niet te vroeg te strippen, de slagingskans is dan lager.
Strippen doen we in principe pas vanaf 41 weken zwangerschap maar soms zijn er omstandigheden om dit eerder te doen. En uiteraard altijd in overleg met jou!
Vliezen breken:
Een andere mogelijkheid is het breken van de vliezen op de dag vòòr de inleiding. Dit kan alleen als de baarmoedermond rijp is en er minimaal 2 cm ontsluiting is. Zeker bij vrouwen die niet hun eerste kindje krijgen, blijkt dit zeer effectief!
In het ziekenhuis zijn er de volgende opties:
Ballon:
Stel dat er een inleiding nodig is maar je baarmoedermond is nog niet rijp. Dan kan er nog niet gestart worden met een infuus met oxytocine.
Je zal dan eerst een ballonnetje krijgen.
Een ballonnetje wordt door middel van een inwendig onderzoek via een kleine sonde geplaatst in je baarmoedermond. Door dit ballonnetje dan wat op te blazen (met water) forceer je de baarmoedermond een beetje open. Het ballonnetje blijft daar dan zitten en zet zo het rijpingsproces versneld in gang.
Meestal zien we dat vrouwen na het plaatsen van een ballonnetje, 24u later “rijp” zijn voor de verdere inleiding.
Medicatie:
Het rijpen van de baarmoedermond kan ook versneld worden door het geven van vaginale tabletjes waar het hormoon prostaglandine in zit. Deze tabletjes heten Misoprostol. Ook hier zie je dat over het algemeen je 24u later rijp genoeg bent om verder te gaan met de inleiding middels infuus.
Infuus:
Bij de start of doorstart van een inleiding zullen eerst je vliezen gebroken worden waarna je een infuus krijgt met oxytocine. Oxytocine is het hormoon wat zorgt voor weeën. Je lijf maakt ook oxytocine aan als je spontane weeën hebt.
Door het toedienen van oxytocine kun je de baarmoeder aanzetten tot weeën. Hoeveel oxytocine er nodig is, wisselt per persoon. Sommige vrouwen reageren direct met goede weeën op een klein beetje oxytocine maar anderen hebben een hoge dosering oxytocine nodig om de weeën te laten starten.
Het oxytocine infuus is aangesloten op een pomp die gedoseerd een hoeveelheid afgeeft in je bloed en deze hoeveelheid wordt langzaam opgevoerd naar mate de tijd vordert, dat zal gebeuren op geleidde van jouw weeën en ontsluiting.
Inleidingen kunnen vlot verlopen maar ook erg lang duren.
Als jouw lijf nog helemaal niet klaar was om te bevallen, zal een inleiding langer duren.
Voor-en nadelen van inleiden:
Het grote voordeel van inleiden is dat je een bevalling in gang kan zetten als dit medisch gezien noodzakelijk is.
Inleidingen worden bijvoorbeeld vaak gebruikt bij zwangere vrouwen met een te hoge bloeddruk of bij ongeboren kindjes met een groeiachterstand.
In deze situaties kan afwachten tot medische problemen leiden en is inleiden een hele goede methode.
Wat ook wel als voordeel wordt ervaren door vrouwen is dat ze meer grip hebben op wanneer de bevalling gaat plaatsvinden. Het stukje controle en niet langer meer te hoeven wachten wordt als prettig ervaren.
Toch kan inleiden ook (forse) nadelen met zich meebrengen.
Je gaat immers een baarmoeder laten starten waar deze dat zelf nog niet van plan was.
Inleiden kan daarmee ook voelen als duwen tegen een dichte deur. Inleidingen vinden altijd in een medische setting plaats.
Je kindje zal tijdens de hele bevalling gemonitord worden (banden om je buik en soms een schedel elektrode op het hoofdje van de baby). Je hebt een infuus wat de hele bevalling in je arm blijft zitten. Je bent ondanks deze snoeren wel mobiel en je kan bijvoorbeeld rondlopen of onder de douche. Toch ervaren vrouwen bij een inleiding wel dat ze veel op bed zijn.
Als een baarmoeder matig reageert op de oxytocine, kan een bevalling erg lang duren, zowel de ontsluiting als het persen. Ook zien we dan vaker na de bevalling dat de baarmoeder niet goed samentrekt waardoor de placenta niet of moeizaam geboren wordt en er ook sprake kan zijn van overmatig bloedverlies.
Soms kan het zelfs gebeuren dat een inleiding niet slaagt. Ondanks alle pogingen om de bevalling te laten starten, wil de baarmoeder echt niet meewerken en komt de ontsluiting niet of weinig op gang. Dit noemen we ook wel een “failed induction”. In zo’n geval wordt er soms gekozen voor een keizersnee maar soms ook om te stoppen en later pas weer verder te gaan met de inleiding.
Aan de andere kant zien we ook dat een weeënstorm vaker voorkomt bij een inleiding, je lijf reageert dan te sterkt op de toegediende oxytocine.
Sommige onderzoeken laten geen verhoogde kans op een keizersnee zien, maar andere weer wel.
Er lijken ook nog onbekende nadelen te zijn op lange termijn bij inleidingen, o.a op de ontwikkeling van kinderen. Dit wordt momenteel onderzocht.
Veel vrouwen ervaren een inleiding als heftiger dan een spontane bevalling. Ze ervaren meer pijn en hebben vaker pijnbestrijding nodig.
Vooral deze ervaringen maken dat vrouwen achteraf vaak zeggen dat de inleiding tegen viel en dat ze dit een volgende keer niet snel zullen kiezen. Uit onderzoek blijkt ook dat vrouwen negatiever terugkijken op een inleiding dan op een spontane bevalling. Ze hebben het gevoel minder betrokken te zijn bij de besluitvorming. Ook de WHO raad inleiden voor 41 weken zonder medische indicatie af.
Dit is een belangrijk gegeven om mee te nemen in je keuze voor een inleiding.
Wij zien in de praktijk steeds vaker de vraag om een inleiding. Meestal heeft dit te maken met het zat zijn van de zwangerschap, lichamelijke ongemakken, de belasting van het wachten en niet kunnen controleren wanneer er wat gebeurt. We zullen altijd de voor- en nadelen bespreken van inleiden maar ook wat we kunnen doen om je door deze lastige laatste dagen/weken te helpen. Vaak kan een extra controle en wat meer mentale ondersteuning al een hoop goed doen!
Heb je vragen over een inleiding? Stel ze ons bij je controle-afspraak of bel ons!