Mijn helende en positieve geboorteverhaal van Philou... Lieke's Story De geboorte van Philou... Geboorte Florian 2021 Op 13 augustus 2021 is onze zoon Florian geboren, in het OLVG West in Amsterdam. Hoewel de eerste vijf centimeter goed gingen, eindigde de bevalling in een medische nachtmerrie - waarin communicatieve fouten zijn gemaakt en ik de controle over mijn lichaam volledig verloor. Tijdens de uitdrijvingsfase was ik er niet zeker van of we een gezonde en levende zoon zouden ontmoeten. Dat onzekere, spannende en stressvolle gevoel heeft veel impact gehad. Naast blijdschap en een overweldigd gevoel van nieuwe liefde, ervaarde ik de eerste periode na de geboorte van Flo ook heel veel verdriet. Ik moest die ervaring een plek geven en voelde me daarin vaak eenzaam. Verwerking Ondanks de vervelende ervaring, was de wens voor een tweede kindje groter. Precies een jaar geleden, op 5 februari 2023, kwamen we er achter dat ik weer in verwachting was. Het eerste trimester was vooral overleven (natuurlijk heel blij!!), want misselijk en lamlendig. Na het eerste trimester kwam ruimte om na te denken over een volgende bevalling. De dames van het Geboortehuis namen vanaf moment 1 mijn eerste verhaal heel serieus. Ik voelde me gehoord en gezien en besefte opnieuw: ons eerste geboorteverhaal is niet normaal en heel verdrietig. Daar moesten we wat mee. Onder intensieve begeleiding van Lubien en (coach) Simone heb ik gewerkt aan thema’s zoals veiligheid en vertrouwen. Ik heb (oude diepgewortelde) trauma’s met beide ogen durven aankijken, we hebben ze aangepakt en ze een nieuwe plek weten te geven. Met onder andere het gevolg: heldere bevalwensen, heel veel vertrouwen en een krachtig gevoel. Ik was er klaar voor! De bevalling Op 9 oktober rond de klok van 03.00 uur moest ik naar de wc en voelde ik lichte krampen. ‘Negeren’, dacht ik, maar ik wist: dit zou zomaar iets kunnen betekenen. Terug in bed voelde ik nattigheid en wist ik: mijn vliezen zijn gebroken. Ik sprong uit bed (want natuurlijk nog geen matje onder ons matras) en liep naar beneden om wat vruchtwater te kunnen opvangen in een glaasje. Ik zocht met trillende handen -want toch wel nerveus- het zeiltje in het kraampakket, nam twee paracetamol en besloot: rust pakken en negeren! Terug in bed werd mijn man wakker omdat ik zat te kutten met het zeiltje. We probeerden nog een beetje te slapen. Lukte natuurlijk niet, maar rust is rust. Om 07.00 uur moest ik me langzaamaan toch wel echt concentreren tijdens de weeën. Ze kwamen snel achter elkaar, maar duurde kort: minder dan een minuut. Ik appte Lubien dat mijn vliezen waren gebroken en de weeën rustig waren begonnen. We spraken af dat ze er om 09.00 uur zou zijn. Laat de tijd maar los, zei Lubien. Je hoeft je weeën niet te timen. En ik dacht: ja, weg met die klok. Ook appte ik mijn moeder, zodat ze wist dat het was begonnen. In dit scenario hadden we afgesproken dat zij Flo zou ophalen van de opvang s’middags en mee naar huis zou nemen. Alles in kan en kruiken, fijn! Flo besloot (natuurlijk precies die dag) uit te slapen. Rond 08.00 uur vroeg ik Alex om hem toch maar wakker te maken en hem weg te brengen naar de opvang. Ik heb hem tussen de weeën door uitgebreid gedag kunnen zeggen. Als er een wee kwam, ving ik die op in de keuken en vervolgens liep ik terug naar hem om hem nog even goed te bekijken. Ik nam met een brok in mijn keel afscheid van ons ‘enigskind’. Hij is straks grote broer! Het vertrek van Alex en Flo viel me even zwaar. Het voelde toch ook als een beetje afscheid nemen van ‘ons drieën’. Ik zocht telefonisch steun bij Lubien en die wist (natuurlijk) de juiste dingen te zeggen. En bovendien: ze was al onderweg! De impact van deze helende, positieve bevalling is groot. Zo zelfverzekerd, zo in controle, zo empowered. Al deze positieve gevoelens zijn diepgeworteld geraakt en zingen na in mijn dagelijkse leven. Een geweldig mooie ervaring, die ik door de intensieve en fijne begeleiding van Lubien, met een heel warm en trots gevoel voor altijd in mijn hart meedraag. 09.00 uur. Lubien was er en Alex was ook weer terug. Toch voelde ik me nog onrustig, alsof ik nog wat dingen moest doen of regelen. Ik was in ontkenningsfase en ‘had geen zin’. Ik voelde me een beetje tegendraads, terwijl de omstandigheden perfect waren: Flo naar de opvang, ik kon lekker thuis blijven als ik dat wilde, voor de 40 weken (wilde ik graag) en Lubien en mijn man waren er. Gelukkig konden we er om lachen en stelde Lubien me gerust: we moeten even landen in de bevalling. Dat is soms even zoeken en helemaal niet erg. Ik ving voorovergebogen de weeën op, hangend op een kast in onze slaapkamer. Rond 09.30 uur besefte ik: het is écht begonnen en ik wil dat omarmen. Het werd intern muisstil en ik voelde een deken van rust over me heen komen. Een mooi en bijzonder moment. Vanaf toen ging het rap en Lubien had dat in de gaten. Daarom kreeg Alex al gauw de instructie om het bevalbad op te zetten. ‘Daar zijn we nog niet hoor, Lubien’, zei ik - met in mijn hoofd: dit wordt vast weer een lange marathon. ‘Doe toch maar, Alex’, zei Lubien. Het hartje van de baby werd gecontroleerd en ze deed het super. ‘Hoe is mijn hartslag?’, vroeg ik onder invloed van hormonen. ‘Nou die zal vast goed zijn, misschien een beetje verhoogd’, zei Lubien - waarna we hard moesten lachen. Om 11.11 uur werd onze dochter Philou thuis, in bad, in een hele veilige en vertrouwde sfeer geboren. Met onze dochter op mijn borst voelde ik direct: ze is gezond. Ze ademt. Ik heb het gedaan. Ik heb het gekregen. Een droombevalling. We besloten samen om boven ‘in ons hol’ te blijven. Gordijnen dicht, het voelde warm en veilig. In Flo zijn kamer was Alex in de weer met het bad - wat hij heerlijk vond: een concrete taak - en ik ving de weeën op. Eerst onder de douche, waar ik ineens besefte: volgens mij gaan we naar de actieve fase. De fase waar ik het meest bang voor was, want vanaf 7cm ging het bij Flo ‘mis’. Gelukkig kon ik mijn gedachten uitspreken, zodat Lubien wist waar ik zat en me kon coachen. Dat ging goed. En dat glaasje zoete diksap onder de douche was ook wel lekker. Daarna ving ik weeën op afwisselend voorovergehangen op de kast, de schouders van Lubien deden het natuurlijk goed, of op knieën op de grond, leunend op ons bed - waar Lubien en Alex tegendruk gaven op mijn onderrug. Alex besloot tussendoor nog even de afwasmachine uit te ruimen - waar ik me aan stoorde en waar Lubien en ik daarna om moesten lachen. Vervolgens kwam hij later met zijn lepeltje al roerend in zijn koffie boven. Die koffie en die lepel moesten weg! Duidelijk. Ik hing nog steeds aan het bed op mijn knieën. Alex moest nog iets bij het bad doen en Lubien wilde wat pakken. Ik wilde niet alleen zijn en kon dat gelukkig uitspreken, dus Alex bleef bij me. Rond 10.30 uur wilde ik weten op hoeveel cm ik zat. Lubien opperde: het hoeft niet! Je zit er zo goed in, het gaat echt lekker. 3cm kan ook 7cm betekenen, het kan echt hard gaan. Toch wilde ik het graag weten en grappend vroeg ik of Lubien niet zo’n ‘lekker morfinepompje’ in haar tas had meegenomen. We doen nog twee weeën en dan gaan we de ontsluiting meten. Op dat moment zat ik op 5cm. Lubien gaf aan dat de ligging van het hoofdje en omstandigheden perfect waren, dus dat het zomaar echt heel hard zou kunnen gaan. Ik heb dat toen wel gehoord, maar ik dacht vooral: mooi, we zijn op de helft. Precies op dat moment was het bad vol en kon ik daar in. Lubien checkte nog even voor de zekerheid: blijven we thuis (ik wilde een thuis,- of ziekenhuisbevalling tijdens de bevalling pas beslissen)? Ja, we blijven thuis, we gaan precies nergens heen. Ik stapte in bad en dacht direct: dit is alles wat ik wil. Ik kom hier niet meer uit. Na enkele minuten voelde ik al persdrang. Die probeerde ik nog weg te zuchten/puffen, maar ze kwamen al gauw met alle kracht en hevigheid. Om 10.50 uur begon ik met actief meepersen. Alex wilde nog even alle ramen dichtdoen (want: oergeluiden en buren), maar ik verzocht hem (dwingend) om te blijven. Natuurlijk was ik totaal niet met de buren bezig. De klink van de deur werd tussendoor nog even gerepareerd, maar ook dat was naar mijn idee absoluut geen goed plan. Hier blijven. Naast me zitten. Het persen ging goed. Ik volgde mijn lichaam, die me precies vertelde wat ik moest doen. Mijn man dichtbij, Lubien dichtbij. Na een perswee, voelde ik het hoofdje weer een beetje teruggaan. Dat vond ik een vervelend gevoel, want even voelde het ‘alsof ik voor niks aan het persen was’. Lubien stelde gerust: ‘Lieke, het gaat hard genoeg. Het hoeft niet sneller. Het gaat goed zo’. Dat hielp. Op een gegeven moment vroeg ik me ook nog even af of het wel ging passen. ‘Ja’, zei Lubien vol vertrouwen. ‘Voel maar’. In eerste instantie durfde ik dat niet, maar toch gedaan. Ik voelde een stukje van haar hoofdje! Het emotioneerde me en gaf me de laatste motivatie. Toen het hoofdje stond, wist ik: nu goed opletten, want hier heb ik de meeste kans op schade. Goed opletten wat Lubien zegt. Probeer maar weg te ademen, even wachten met persen. Voor mijn gevoel duurde dat wel lang, want AU AU AU. Dat deed echt zeer. Daarna voelde ik aan alles: ze moet er nu uit! Het is mooi geweest!! Om 11.11 uur werd onze dochter Philou thuis, in bad, in een hele veilige en vertrouwde sfeer geboren. Met onze dochter op mijn borst voelde ik direct: ze is gezond. Ze ademt. Ik heb het gedaan. Ik heb het gekregen. Een droombevalling. Gouden uren Alex en Lubien hielpen mij na enkele minuten uit bad. Ik hield Philou vast. Op bed kwam de placenta heel gemakkelijk en goed rond 11.30 uur. De navelstreng nog vast. Lubien pakte de placenta in en Philou en ik werden lekker warm toegedekt. Onze dochter op mijn borst. Samen bijkomen. Het was zo fijn, warm en knus. Lubien rommelde wat aan, Alex lag naast ons - samen bewonderden we ons nieuwe gezinslid. Philou dronk al gauw wat aan de borst. Na een uur besloten we samen om de navelstreng door te knippen. Die was inmiddels uitgeklopt. Alex wilde dat graag doen. Ook de medische checks werden gedaan. Heel vlakbij me, ik kon alles zien en maakte het allemaal mee. Pas op mijn verzoek checktte Lubien wat de eventuele schade aan mijn vagina was. Ook dat ging zo zacht en gecontroleerd (en viel gelukkig mee). We rommelden gezellig wat aan en pas rond lunch kwam de kraamzorg. Er werden tosti’s gebakken, ik kon zelfstandig douchen (de kraamzorg stapte vrolijk de badkamer binnen. Hallo kraamzorg, ik ben Lieke! Alle schaamte voorbij). Plassen was nog een hobbel (ging bij Flo niet) - maar ook hierin stelde Lubien me gerust: het hoeft nu niet. Kijk vanmiddag rustig aan. En dat lukte ook. Het was een perfecte dag. Het gouden uur, werden gouden uren, werden gouden weken. De impact van deze helende, positieve bevalling is groot. Ik voel(de) me zo sterk, zo krachtig. Ik leed geen pijn, ik leidde de pijn. Zo zelfverzekerd, zo in controle, zo empowered. Al deze positieve gevoelens zijn diepgeworteld geraakt en zingen na in mijn dagelijkse leven. Een geweldig mooie ervaring, die ik door de intensieve en fijne begeleiding van Lubien, met een heel warm en trots gevoel voor altijd in mijn hart meedraag.

Een plek waar onze cliënten hun persoonlijke bevallingsverhalen graag aan jou willen vertellen. Duik in de unieke wereld van zwanger zijn en bevallen. Lees, geniet en ervaar... Geboortehuis Story's Overzicht van onze Story's Story Lieke Story Koningsdag Story Michelle Story Lotte Story Menno Story Florine Story Anne Story Kelly Story Wendy Story Stephanie Story Anna Story Charlotte Story Rowena Story Mylene Story Laura Story Cecile Story Laura Story Anouk Story Nina Story Adelyne Filter op onderwerp Alle Badbevalling Buiten de richtlijn Hands off bevalling Inleiding Keizersnee Partner Thuisbevalling Verlies Adelyne Laura B Anouk Mylene Charlotte Cecile Stephanie Kelly

We zijn nog steeds heel dankbaar voor de fijne en warme start met elkaar... Anouk's Story De geboorte van Evi... A ls voorbereiding op de bevalling van mijn eerste kindje hebben we vanaf 16 weken zwangerschap gekozen voor begeleiding door middel van haptonomie. Heel bijzonder om al vroeg in de zwangerschap contact te leren maken met onze dochter, en te ervaren hoe zij reageert op onze aanrakingen en energie. En ook veel aandacht voor wat er te wachten staat bij de bevalling. We keken dan ook enorm naar haar uit toen inmiddels week 42 aanbrak. Heel spannend die laatste weken, wanneer zal het beginnen? ​ Meerdere strippogingen die week leidden nog niet tot weeën. We hadden al een aantal keren onze wens voor thuisbevallen met Charlotte besproken, en door haar rust, vertrouwen en begeleiding gaf ze ons alle ruimte om rustig nog even af te wachten om te kijken of het lichaam zelf de geboorte op gang zou laten komen. Zelfs een extra dagje uitstel voor ons geregeld voordat de bevalling ingeleid zou worden. Precies de dag voordat de inleiding dan toch gepland stond werd ik vroeg in de ochtend wakker met wat lichte krampen en gerommel. Enthousiast en vol adrenaline begon ik de dag. ​ Charlotte zou in de ochtend nog een keer langskomen om te kijken of er inmiddels iets meer ontsluiting was zodat ze nog een laatste strippoging kon doen. ​ Dit keer leek er wel iets meer te gebeuren, een aantal uren daarna, rond 12:00 uur, kwamen regelmatige lichte weeën om de 30 min. ​ Gedurende de dag werden de weeën steeds regelmatiger en sterker. Rond 16:00 uur zijn we de weeën gaan timen, en kwamen ze elke 10 minuten. Rond 20:00 uur kwamen de weeën elke 5 minuten en werden ze ook een stuk pittiger. ​ Tegen 21:00 uur kwamen er ook rugweeën bij. Erik wist door de voorbereiding met haptonomie precies hoe hard hij moest drukken op mijn onderrug. Dit verzachtte de pijn, en zo kon ik mij volledig focussen op mijn ademhaling en visualisatie... (elke wee is een stapje dichterbij onze dochter..) ​ Vast van plan Charlotte niet te vroeg te bellen, en de mogelijke tegenvaller van slechts een paar centimeter ontsluiting hield ik dapper vol. Tegen middernacht merkte ik dat het steeds lastiger werd de weeën op te vangen, en hebben we Charlotte gebeld. Yes! Het bevalbad stond inmiddels al klaar in de kamer en de kaarsen brandden al. Het warme water was zo heerlijk! Toen Charlotte er was bleek ik al bijna 8 cm ontsluiting te hebben. Yes! Het bevalbad stond inmiddels al klaar in de kamer en de kaarsen brandden al. Het warme water was zo heerlijk! Met Charlotte was ook Jasinka meegekomen. Zij was in opleiding en ook al betrokken bij de eerdere bezoekjes. Dora, onze geboortefotografe, en Barbara, onze kraamverzorgster werden gebeld, en niet veel later braken op het toilet mijn vliezen. ​ Gelukkig geen meconium-houdend vruchtwater, en na een laatste meting van de ontsluiting mocht ik starten met persen. Het warme water in het bad voelde heerlijk, maar het persen vond ik lastig. Charlotte stelde voor om een andere houding aan te nemen. Dit hielp even, maar ik vond het lastig te voelen waar ik heen moest persen. Uiteindelijk stelde Charlotte voor de baarkruk te proberen en dit werkte voor mij perfect, met de zwaartekracht mee. Een aantal weeën later, om 05:39 werd onze dochter, Evi, thuis geboren. Wat een overweldigend gevoel en emotie! Met het prachtige licht van de opkomende zon even heerlijk samen gelegen. Hoe mooi kwam dit allemaal samen tijdens de bevalling! Het voelde als een geweldige samenwerking tussen Erik, onze dochter en mijzelf. Ik ben ook ontzettend dankbaar voor de liefdevolle begeleiding van Charlotte en Jasinka, die mij positief stimuleerden en veel vertrouwen uitstraalden. Ze hebben beiden een hele rustige en fijne energie. Echt een geweldig geboorteteam! We zijn nog steeds heel dankbaar voor de fijne en warme start met elkaar. En hoe mooi dat het nog zo mocht gaan zoals we hadden gehoopt.

Wist je dat wij als verloskundigen ook zorg bieden om een zwangerschap te voorkomen? Best een logisch vervolg op je zwangerschap, bevalling en kraamperiode. De meeste vrouwen zitten dan al helemaal niet te wachten op een nieuwe zwangerschap! Maar ja, wat kies je dan? Voor veel vrouwen geldt dat ze na één of meerdere kinderen geen zin meer hebben in een pil of veel hormonen. Vaak hebben vrouwen vóór het krijgen van hun kinderen wel een lange periode de pil gebruikt. Geregeld horen wij dat dit tot klachten heeft geleid, zowel lichamelijk als psychisch en dat vrouwen hier niet meer naar terug willen. Er zijn na de geboorte van je kindje meerdere opties mogelijk! De 3 opties zonder gebruik van hormonen zijn: Condooms; zeer effectief en vaak gebruikt in de periode na je kraamtijd. Zeker in combinatie met het geven van borstvoeding vinden vrouwen dit vaak prettig. Koperspiraal; een koperspiraal is een al lang bestaande en zeer betrouwbare manier van anticonceptie. Vrouwen ervaren hier het voordeel van geen toegevoegde hormonen in hun lijf en hun eigen cyclus blijft zichtbaar en onverstoord. Het kan goed in combinatie met borstvoeding. Cyclusmonitoring; dit kan eigenlijk alleen als je een regelmatige cyclus hebt. In de periode na je bevalling en zeker als je borstvoeding geeft, is dit helemaal niet betrouwbaar en dus zeker geen aanrader! De 5 opties met gebruik van hormonen: Hormoonspiraal; dit is de meest betrouwbare vorm van anticonceptie. Het geeft wel hormoon af maar in veel lagere dosering dan de pil. Daarnaast werkt het plaatselijk en geeft het veel minder klachten door je hele lijf. Een bijkomend voordeel van een hormoon spiraal is dat het je menstruaties zal onderdrukken of laten verdwijnen. Bij een hormoonspiraal kun je kiezen uit een Mirena of Kyleena. Het hormoonspiraaltje kan goed in combinatie met het geven van borstvoeding, de hormonen komen niet/nauwelijks in de borstvoeding terecht. Implanon; dit is een hormoonstaafje dat in je bovenarm onder de huid geplaatst wordt. Het is een betrouwbare vorm van anticonceptie en kan in combinatie met het geven van borstvoeding. De hormonen komen wel in de borstvoeding terecht. Een Implanon kan je menstruaties uitvlakken maar soms ervaren vrouwen juist meer (onregelmatig) bloedverlies. Pil of borstvoedingspil; de pil is zeker weer een optie om te starten na je kraamperiode. De pil heeft echter wel effect op het geven van borstvoeding. Vaak zie je dat de borstvoeding terugloopt door het starten met de pil. Dit kan een onwenselijk effect zijn. Dan is er ook nog de borstvoedingspil (Cerazette). Deze heeft geen invloed op je productie en kan dus gebruikt worden tijdens het geven van borstvoeding. Omdat deze pil geen oestrogenen bevat is het wel van belang om deze pil heel consequent elke dag rond dezelfde tijd te nemen, anders is het niet meer betrouwbaar. Voor beide pillen geldt dat de hormonen wel in de borstvoeding terecht komen. Prikpil; deze vorm van anticonceptie mag in combinatie met borstvoeding. Het nadeel van de prikpil kan zijn dat na het stoppen met prikken lang kan duren voor je weer vruchtbaar bent. De hormonen komen wel in je borstvoeding terecht. Nuvaring; deze plaats je zelf voor het hebben van seks. De Nuvaring wordt afgeraden zolang je borstvoeding geeft. Let op dat combinatiepreparaten zoals de pil en Nuvaring een risico op trombose geven. Dit risico loopt op bij vrouwen die roken en/of boven de de 35 jaar zijn en/of vrouwen met een verhoogde BMI. Heb jij interesse in een spiraaltje of het Implanonstaafje? Dan kun je bij ons op de praktijk terecht! Twee van onze verloskundigen plaatsen spiraaltjes en 1 verloskundige is bekwaam in het verwijderen en plaatsen van een Implanonstaafje. Voor het plaatsen van een spiraaltje kun je vanaf 10 weken na je bevalling terecht. We bespreken de anticonceptie al met je in de kraamperiode. Heb je interesse, dan nemen we de opties met je door en kiezen we de vorm die het beste bij jou past. Je krijgt van ons een recept voor het spiraal van jouw keuze en deze haal je zelf op bij de apotheek. Gewapend met je spiraal kom je dan naar de praktijk voor de plaatsing. We nemen voor het plaatsen van een spiraal de tijd en leggen alles goed uit. Na het plaatsen controleren we met de echo nog of het spiraal goed in de baarmoeder geplaatst is. Afhankelijk van welk spiraal je gekozen hebt, ben je tussen de 5 en 10 jaar beschermd tegen zwangerschap. Wil je op termijn wel zwanger worden, dan verwijderen wij ook weer je spiraal. Voor een Implanonstaafje geldt dat deze al snel (direct) na de bevalling geplaatst kan worden. Ook hier krijg je een recept en we leggen je uit wat we gaan doen. Het Implanonstaafje heeft een werking van 3 jaar. Wil je na verloop van tijd het Implanonstaafje laten verwijderen? Dan kun je je weer melden. Heb jij nog vragen over anticonceptie? Bel ons dan gerust!

Steeds vaker hoor je of lees je over het maken van een geboorteplan of bevalplan. Beide staan voor hetzelfde. Wat houdt een geboorteplan in en wat schiet je er nou mee op? Ben je verplicht er een te maken? Lees hier alle ins en outs! Wat is een geboorteplan? Een geboorteplan staat voor een document waarin jij opschrijft wat jouw wensen zijn rondom jouw bevalling en de geboorte van jullie kindje. Er zijn online standaard geboorteplannen te vinden. Wij gebruiken op onze website de link naar de website van deverloskundige.nl. Daar vind je een standaard format met vragen die jou in gedachte door je bevalling heen loodsen. Door zo’n geboorteplan in te vullen, ga je vanzelf nadenken over wat jij vindt van de verschillende onderdelen van een bevalling en hoe jij daar graag mee om zou willen gaan. Soms zal je niet echt een idee hebben over wat je vindt of wil met een bepaald onderdeel. Je kan dit dan open laten of je meer verdiepen in dat onderdeel om zo wellicht te ontdekken wat bij jou past. Vragen die je in een geboorteplan kan tegenkomen zijn o.a. Waar wil je graag bevallen? Denk aan thuis, ziekenhuis of een geboortecentrum. Maar denk ook aan bijvoorbeeld “slaapkamer” of liever “woonkamer” als je daar meer ruimte hebt of het warmer is. Heb je voorkeur voor bepaalde houdingen? Denk aan bevallen in bad of op een baarkruk. Sommige vrouwen willen graag staan of onder de douche blijven. Heb je voorkeur voor pijnstilling? Soms geeft een vrouw aan snel voor een ruggenprik te willen gaan terwijl een ander liever zo natuurlijk mogelijk bevalt. Hoe kijk je naar medische interventies zoals het breken van de vliezen of het doen van een inwendig onderzoek? Heb je moeite met dit soort interventies, zorg dan dat je altijd eerst wil weten waarom een zorgverlener dit wil doen. Wat zijn de voordelen en wat de mogelijke nadelen? En weet dat een zorgverlener altijd eerst jouw toestemming nodig heeft voordat hij/zij kan overgaan tot een interventie. Hoe kijk je naar de bevalling als een keizersnee nodig blijkt? Wil je dat je partner mee gaat, wil je meekijken hoe de baby geboren wordt? Hoe kijk je naar de situatie als de baby met een kinderarts mee moet? Gaat je partner dan met de baby mee of wil je liever dat je partner bij jou blijft? Hoe kijk je naar de communicatie rondom jouw bevalling? Heeft jouw partner hier een actieve rol in? Zij er nog anderen bij jou aanwezig? Schiet je nou iets op met zo’n geboorteplan? Deze vraag krijgen wij geregeld. Want je kan je bevalling toch niet regisseren? En het gaat toch altijd anders dan je denkt of het wordt toch niet gelezen? Dat je je bevalling niet kan regisseren klopt. Er kunnen allerlei omstandigheden voorkomen waar je geen invloed op hebt. Maar waar je wel invloed op hebt, is hoe jij daarmee omgaat en vervolgens hoe wij daarmee omgaan! Als iemand een geboorteplan heeft waar in staat dat ze graag thuis en zo natuurlijk mogelijk wil bevallen, zal ons dat helpen onze zorg daar op af te stemmen. Zelfs als er dan een medische indicatie ontstaat, kunnen we zorgen voor een zo huiselijk mogelijke sfeer en een zo natuurlijk mogelijke benadering. Misschien kan je dan met een medische indicatie toch nog in het ziekenhuis in bad bevallen bijvoorbeeld! Met iemand die graag pijnstilling wil, zullen we wat sneller naar het ziekenhuis gaan om de hele procedure te laten starten en iemand niet lang te laten wachten. Als je hebt aangegeven graag op de baarkruk te willen bevallen, zullen we deze meenemen bij jouw bevalling. Maar verreweg het belangrijkste is goede communicatie! Hierin speelt jouw zorgverlener een hele belangrijke rol. Binnen het Geboortehuis staat goede communicatie met stip op nummer 1. We vinden het heel belangrijk je steeds te vertellen wat er gaande is, welke wegen we kunnen bewandelen en welke keuzemogelijkheden je hebt. Naast dat wij goed met jou willen communiceren, is het andersom net zo belangrijk. Zorg dat jij en je partner steeds goed begrijpen wat de situatie is door dit actief te bevragen! Denk aan vragen als: Kun je me uitleggen wat dit betekent? Wat kunnen we in deze situatie doen? Zijn er meerdere opties? Zitten er voordelen en/of nadelen aan? Zijn er risico’s? Zijn er ingrepen nodig? Moeten deze ingrepen meteen gedaan worden of kan dat ook later? Mogen we er even over nadenken? Wat nou als we even niets doen en afwachten? Wij gebruiken graag de B.R.A.I.N.S. methode, daarin zitten bovenstaande vragen verwerkt. Goede communicatie heeft een vergaande invloed op de beleving van jouw bevalling. Slechte communicatie kan de meest mooie bevalling in een vervelende ervaring veranderen. Maar goede communicatie kan de meest lastige complicaties tot een goede ervaring maken. Je niet gezien of gehoord voelen, je geen onderdeel van het proces voelen of het niet respecteren van jouw grenzen zorgen voor een nare ervaring. Door te vragen, door mee te denken in het proces en door aan te geven wat jouw grenzen zijn, zal je veel beter terugkijken op jouw bevalling. Dus vraag en wees niet bescheiden! Het is jouw bevalling en jouw lijf! Samen maken we er een prachtige beleving van! Ben je verplicht een geboorteplan te maken? Nee, je bent nooit ergens toe verplicht! Voel je vrij een geboorteplan te maken maar als je niet weet wat je ermee aan moet of liever de bevalling met een open vizier aangaat, is dat net zo goed! Vind je het lastig om een geboorteplan te maken maar zou je het wel graag willen? Vraag dan advies aan een van ons tijdens je controle op de praktijk. Je kunt ook kijken op onze bevalpagina, waar je ook een lege pdf template kun https://deverloskundige.nl/bevalling/tekstpagina/30/geboorteplan/

Na de geboorte van je kindje krijg je van de verloskundige de vraag: ‘Wil je dat we de baby vitamine K geven?’ Omdat je op dat moment waarschijnlijk bezig bent met heel andere dingen, is het goed om hier van tevoren over na te denken. Vitamine K heb je nodig voor een gezonde bloedstolling. Vitamine K kunnen we niet goed opslaan in ons lichaam, en daarom moeten we steeds een beetje vitamine K uit onze voeding halen. Vitamine K zit onder andere in groene bladgroenten, verschillende fruitsoorten, en in mindere mate in melk, vlees en eieren. De (goede) bacteriën in onze darmen maken ook vitamine K voor ons. Een vitamine K-gebrek bij gezonde volwassenen komt vrijwel nooit voor. Een baby wordt geboren met een lage hoeveelheid vitamine K in het lichaam. Vitamine K komt namelijk niet door de placenta (moederkoek), waardoor de moeder geen vitamine K kan overdragen naar de baby in de baarmoeder. Borstvoeding bevat maar weinig vitamine K. Waarom dit zo is, weten we niet goed. Een pasgeboren baby heeft ook nog niet veel bacteriën in de darmen die vitamine K maken. Een baby heeft daarom weinig vitamine K om de bloedstolling goed te regelen. Als er bij een baby ergens in het lichaam een bloeding optreedt, kan hij de bloeding minder goed zelf stoppen dan een ouder kind of een volwassene. Bloedingen door te weinig vitamine K komen gelukkig zelden voor. Als het gebeurt kunnen ze wel ernstig zijn en soms zelfs leiden tot overlijden van de baby, bijvoorbeeld bij een hersenbloeding. Bij baby’s die geen vitamine K krijgen na de geboorte, komen ernstige bloedingen voor bij 9 op de 100.000 baby’s. Het toedienen van vitamine K is erg effectief. Als we de baby na de geboorte vitamine K geven, wordt de kans op een ernstige bloeding heel erg klein. Baby’s die ondanks de vitamine K toch een bloeding krijgen, hebben vaak een ziekte waardoor vitamine K niet goed kan worden opgenomen in het lichaam. Na de geboorte geeft de verloskundige, als je dat wilt, de baby een paar druppels vitamine K in het mondje van de baby. We doen dit met een klein spuitje. Dit is voldoende voorraad voor een week. Als de baby 8 dagen oud is, geef je de baby zelf iedere dag druppeltjes vitamine K. Gebruik hiervoor speciale vitamine K voor baby’s. Je kunt deze halen bij de drogist. Er zijn vitamine K-druppels in water of olie. Beide zijn goed. Meestal zit in deze druppeltjes ook vitamine D, wat ook aanbevolen is voor baby’s. Op de verpakking staat hoeveel druppels je per dag moet geven. Vitamine K zit ook in kunstvoeding. Als je baby meer dan 500 ml kunstvoeding per dag drinkt, hoef je niet apart vitamine K bij te geven. Als je van plan bent om kunstvoeding te geven, krijgt je baby wel vitamine K van de verloskundige aangeboden vlak na de geboorte. De baby drinkt de eerste dagen namelijk nog maar weinig. Vitamine K heeft voor zover we weten geen bijwerkingen. Het toedienen van vitamine K is niet verplicht: je bepaalt zelf of de verloskundige je baby vitamine K geeft.