Centering Pregnancy vanuit het oog van een papa-to-be...

Shiva's Story

Zwanger zijn is teamwork...

Als man sta je tijdens een zwangerschap vaak in de schaduw van het grote wonder dat zich in de buik van je partner afspeelt.

Je bent tijdens deze 9 maanden van alles zoals chauffeur, massagetherapeut en de emotionele klankbordhouder, maar écht begrijpen wat er gebeurt?

Dat is een ander verhaal. Gelukkig was daar Centering Pregnancy bij verloskundigenpraktijk Geboortehuis - een ervaring die mij niet alleen inzichten gaf, maar ook een groep lotgenoten en hooplachbuien.

De eerste keer: ongemakkelijk of meteen gezellig?

De eerste sessie voelde een beetje als een blind date. Een kring van (enigszins gespannen) aanstaande ouders, elk met hun eigen verhalen en vragen.

Ik scande de groep: andere vaders-to-be die, net als ik, waarschijnlijk nog nooit hadden nagedacht over dingen als bekkenbodemoefeningen of perstechnieken.

We gaven elkaar een knikje dat universeel vertaald kon worden als: We zitten hier samen in, vriend. Af en toe kwam er een ongemakkelijk lachje van ergens uit de groep. Ik was er in ieder geval als de kippen bij als er een kans was voor lol. Echt ongemakkelijk is het nooit geworden want we kwamen als snel in een modus van een veilige omgeving waar we allemaal ons verhaal konden delen en elkaar konden inspireren en informeren.

Onze begeleidster in de groep en toevallig ook onze toenmalige verloskundige Lubien wist meteen de toon te zetten: laagdrempelig, informatief, maar vooral heel gezellig. Ze heeft een gave om alles – van hormoonschommelingen tot het persen tijdens de bevalling – zo uit te leggen dat zelfs wij, de partners, het snapten. En dat met een flinke dosis humor.

Ik had thuis wat boeken liggen waar ik de informatie bij elkaar kon sprokkelen maar zo’n onderonsje maakt de theorie wat levendiger.

Ik heb geleerd dat er na de overgangsfase een uitdrijvingsfase bestaat. Mijn enige associatie met het woord ‘uitdrijving’ is een horrorfilm uit de jaren ‘70 van William Friedkin die ik niet kon verenigen met dit mooie gebeuren. Al snel werd duidelijk tijdens een interactief spelletje dat dit de persfase is. Zo leer je wat!

Leren van elkaar (en veel lachen)

Elke sessie had een thema: voeding, bevallen, de instrumenten van een verloskundige, verdoving, maar ook hoe wij als partners een steentje konden bijdragen. De mooiste momenten?

Wanneer we elkaars verhalen hoorden. Sommige vaders waren al ervaren, anderen (zoals ik) liepen nog steeds te stoeien met het idee dat er écht een baby kwam. Het kwam ook steeds dichterbij.

Door middel van deze bijeenkomsten had ik het gevoel dat we als groep goed en gezamenlijk elk mijlpaaltje konden delen.

We gaven elkaar een knikje dat universeel
vertaald kon worden als: We zitten hier samen in, vriend.

Er waren hilarische misverstanden zoals toen er een kiwi in mijn handen werd gedrukt en deze moest koppelen aan de zwangerschap. (“Heeft dit te maken met babyhaar omdat deze kiwi op een baby met weinig babyhaar lijkt?”). Het bleek te liggen in de sferen van vitamines en tekorten bij de zwangere, sorry mama van Axel. En, ook explorerende vragen zoals (“Wat is de visie van de praktijk ten aanzien van het toedienen van lachgas aan de partner?). Maar vooral veel herkenning, goed contact en echt de ervaringen met elkaar delen op een manier hoe een ieder dat zelf wilt.

Gelukkig geen ‘hoe-niet-terug-te-knijpen-wanneer-de-zwangere-in-je-hand-knijpt-tijdens-de-bevalling’-avond

Eén van de grootste verrassingen van Centering Pregnancy was toch echt de gezellige klik die ontstond onder elkaar. We begonnen met wat onwennige grapjes en uiteindelijk is er een groepsapp waarin bevallingsupdates en slapeloze nachten gedeeld werden. Dit was er vooral van en voor de zwangere maar geheid dat mijn onhandige uitspraken gedeeld
werden.

Het idee van een zwangerschapscursus met yogamatten, ademhalingstechnieken en ‘hoe-niet-terug-te-knijpen-wanneer-je-partner-in-je hand-knijpt-tijdens-de-bevalling’-avond zijn me bespaard. Ik zou er aan meedoen als dit onderdeel was van het programma maar al snel werd duidelijk dat dit een open, informele en bijzondere optelsom van momenten is geweest.

Sommigen van ons dachten vooraf dat deze sessies vooral “voor de moeders” waren, maar we kwamen erachter dat onze rol minstens zo belangrijk was. Lubien wist perfect hoe ze ons erbij moest betrekken. Niet door ons simpelweg taken toe te schuiven, maar door ons echt bewust te maken van hoe wij het verschil kunnen maken – en dat zonder de betweter uit te hangen.

Dus aan alle toekomstige vaders: als je ooit twijfelt over Centering Pregnancy – DOEN! Je leert, je lacht, en je ontdekt...

Een ervaring om nooit te vergeten

Toen de sessies voorbij waren, keken we elkaar aan van, het komt goed jongen. Geniet ervan! Het mooie van deze sessies is ook de bewuste samenstelling van zwangerschappen die dicht bij elkaar liggen. Op die manier zijn de ervaringen meer waardevol. We vertrokken met meer kennis, meer zelfvertrouwen en goede contacten. Oh, en voor mij dat ik mijn liefde voor films moet ontkoppelen en de uitdrijving als persen moest zien.

Dus aan alle toekomstige vaders: als je ooit twijfelt over Centering Pregnancy – doen! Je leert, je lacht, en je ontdekt dat je niet alleen staat in deze achtbaan van hormonen, verwachtingen en (ja, ook) liefde. En dan heb ik het niet eens over de zwangere. En als je geluk hebt, krijg je een begeleidster zoals Lubien, die je niet alleen voorbereidt op de bevalling, maar je er ook nog van laat genieten.

2 extra tips voor de papa to be om verder betrokken en geïnformeerd te zijn naast de CP-avonden:

Leuke literatuur: 'Túúrlijk schatje' van Jasper Rombout en 'Babymanagement' voor mannen' van H.J. Hanssen.
Apps voor de Paps: Zwangerschap+, ZwangerHap, Oei ik Groei, Túúrlijk schatje, Kinder (mocht je babynamen willen swipen).

Shiva - trotse papa van Axel.