Vader worden.... Een rollercoaster van emoties en (goedbedoelde) adviezen
Menno's Story
De geboorte van Guus...
Vanaf het moment dat mijn vrouw zwanger was, ging er in mijn hoofd een knop om.
Plotseling was het niet meer alleen 'ons', maar ook 'ons plus een mini-versie'. En ja, ik moest toegeven, het was alsof ik in een achtbaan van emoties stapte.
Natuurlijk wilden we het geweldige nieuws meteen delen, al waren we pas een aantal weken zwanger. Ja mannen, dat lees je goed; WE, want let op.. je bent samen zwanger! Na enige aarzeling nodigden we onze ouders direct uit om de volgende dag bij ons een hapje te eten, met natuurlijk een vaag excuus om ze over te halen van de plotselinge uitnodiging. En omdat wachten niet echt ons sterkste punt is, meldden we ons de volgende dag aan bij het Geboortehuis. Het leek wel alsof mijn partner zich ging inschrijven voor de meest fantastische cursus ooit. De vaart zat er lekker in, maar wat wilde ik eigenlijk zelf?
Je wordt vader, maar waar begin je. In het begin zocht ik vooral hulp bij andere vaders in mijn directe omgeving, maar hier kwam ik voor een verrassing te staan.
Veel van die gasten leken de eerste maanden van het vaderschap spontaan te zijn vergeten. Misschien omdat baby's minder snel een vaderlijke hechting ontwikkelen? Geen idee. Wat ik wel zeker wist, is dat toen ik bij mijn mannelijke collega's probeerde te ventileren over de toekomstige geboorte van mijn dochter, ze vooral bezig waren met welke sport ze zou gaan beoefenen. Serieus, jongens?
Maar goed, laten we eerlijk zijn, mannen en vrouwen beleven zwangerschap anders. Ik bedoel, wij mannen hebben het toch vrij makkelijk, toch? Vraag dat maar aan iedere moeder.
Om toch wat tips in te winnen, vroeg ik ook bij mijn ouders om advies, al was het voor hen natuurlijk ook ruim 30 jaar geleden. De Centuring Pregnancy avonden, die het Geboortehuis organiseert, hebben zowel mij als mijn partner enorm geholpen. De avonden waarbij ook de (toekomstige) vaders aanwezig waren, leverde bruikbare tips op. Wist je bijvoorbeeld dat de eerste poep van je baby zwart is? Nee, je baby is niet kapot.
Daarnaast heb ik tijdens de zwangerschap nog enige podcasts geluisterd, waaronder Papa Podcast van Barend van Deelen en Wijnand Speelman.
Verder heb ik het boek Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! gelezen van de auteur Kluun. Dit boek bracht enige lucht in de zaak en leerde mij dat het vooral een kwestie van wachten is en dat je moet vertrouwen op je eigen emoties zodat je tijdens de zwangerschap je partner kan helpen met de kleine dingen, want eerlijk gezegd, we waren allebei nieuw op dit speelveld.
Welke laatste tip ik mee wil geven voor de bevalling; ga beide voldoende opzoek naar afleiding, zowel voor jezelf als samen. Ik merkte vooral bij het naderen van de bevalling dat de tijd alleen maar langzamer ging en de dagen steeds zwaarder gingen wegen.
Koester die momenten want het zal weer even duren voordat je met een koud biertje in de kroeg staat.
De avonden waarbij ook de (toekomstige) vaders aanwezig waren, leverde bruikbare tips op. Wist je bijvoorbeeld dat de eerste poep van je baby zwart is? Nee, je baby is niet kapot.
Eindelijk was het zover en mocht ik het bevalbad gaan vullen, tip: lees toch echt eerst die gebruiksaanwijzing.. ik was vergeten het zeil in het bad te leggen dat het bad tijdens de bevalling schoon houdt. Beginnersfout.
Gelukkig was ik gewoon thuis op de dag van de bevalling en kon ik samen met mijn partner, onder begeleiding van Lubien, vol moed de bevalling ingaan. Als vader heb je snel het gevoel dat je tijdens een zwangerschap aan de zij-lijn staat maar het is o zo belangrijk om er voor je partner te zijn tijdens de bevalling.
Dit geldt natuurlijk niet voor alle bevallingsverhalen, maar door er alleen al bij te zijn aan de rand van het bad en het helpen met coachen sleep je elkaar door de weeën. Enig puntje van kritiek kreeg ik toch wel toen ik een mandarijntje ging eten naast het bad, deze geur staat blijkbaar op de zwarte lijst en ik werd toch vriendelijk verzocht om de kamer te verlaten of die … mandarijn weg te stoppen.
Na de bevalling waren die eerste nachten zoals voorspeld zwaar. En tijdens de kraamweek bleek dat zelfs de verloskundige en kraamverzorger elkaar tegenspraken. Mijn eigen mening meegerekend, besefte ik al snel dat vertrouwen op je eigen gevoel van onschatbare waarde is. Het verzorgen van een baby luistert vrij nauw en is volgens een gestructureerd schema om alles te kunnen peilen. Dit was in het begin erg wennen omdat ik er eerlijk gezegd ook niet altijd het nut van in zag na een zware slapeloze nacht. Maar je wilt natuurlijk het beste voor je kind dus even doorzetten.
Te midden van alle luiers en slapeloze nachten, zag ik om me heen dat iedereen het nieuwe ouderschap op zijn eigen manier omarmt. Sommigen gaan all out, maar wij hielden het liever bescheiden. Ik denk dat het belangrijk is om vooral het geen te doen wat voor jullie goed voelt, en niet wat er verwacht wordt. Tijdens de zwangerschap en na de bevalling zijn er, soms zonder dat je van het bestaan van deze personen afweet, mensen die enorm met jullie meeleven.
Tip: lees toch echt eerst die gebruiksaanwijzing... Ik was vergeten het zeil in het bad te leggen dat het bad tijdens de bevalling schoon houdt. Beginnersfout.
Soms heel fijn, maar ook erg benauwend want je raadt het al; er worden verwachtingen gecreëerd door anderen die je niet waar wilt of kunt maken. Wees van het begin af aan duidelijk naar de buitenwereld hoe jullie willen omgaan met de eerste maanden met jullie pasgeboren kindje. Wij zaten na 3 maanden nog steeds met kraambezoek, die lang bleven zitten en vooral over hun eigen huisdieren bleven praten. Trap er niet in.
Mijn tip zou zijn; blijf bij jezelf want alle clichés zijn waar, en de tijd vliegt voorbij. Je hebt echt geen tijd voor ongewenste bezoekjes van verre kennissen en achterburen. Een goede vriend van me zei ooit de wijze woorden; ‘Als men last heeft van een beslissingen van jou, om bijvoorbeeld nog niet op bezoek te mogen komen, dan is dat aan hun om daar mee te dealen en voor hun zelf een reden om mee naar de psycholoog te gaan als ze het geen plekje kunnen geven.’ De zware nachten maken het namelijk al moeizaam genoeg in een relatie, blijven communiceren en het uitspreken van elkaars wensen is op zichzelf al complex, maar wel de sleutel tot succes.
O ja, en sportkeuzes voor mijn dochter zijn nu even niet aan de orde, eerst zelf maar eens van die bank af komen na deze drukke periode.
